تست شنوایی با دیاپازون

Tuning Fork

آزمونهای دیاپازونی، یکی از آزمونهای مقدماتی در ارزیابی عملکرد سیستم شنوایی و تشخیص نوع کم شنوایی به کار می روند. دیاپازون ها، وسیله فلزی U شکلی هستند که انتهای آن به یک میله (دسته دیاپازون) متصل است. با وارد کردن ضربه به هر یک از شاخه های ساختار U شکل، دیاپازون به ارتعاش در می آید و بر اثر این ارتعاش، صدای تون خالصی در فرکانس مشخص تولید می شود.

دیاپازونهایی که در ارزیابی شنوایی مورد استفاده قرار می گیرند، دیاپازونهایی هستند که در فرکانسهای 256، 512 و 1024 مرتعش می شوند. برای به صدا درآوردن دیاپازون، کافیست آن را به پشت دست خود زده و یا با انگشتان شست و اشاره، شاخه های آن را به هم فشار دهید. برای اینکه نتیجه صحیحی از آزمون دیاپازونی حاصل شود، گوشی که مورد آزمایش نیست را باید پوشاند (اصطلاحه ماسک کرد).

هدف از انجام آزمونهای دیاپازونی، تشخیص افتراقی کم شنوایی حسی-عصبی از کم شنوایی انتقالی است.

دو آزمون عمده دیاپازونی که برای ارزیابی تشخیصی شنوایی استفاده می شود، عبارتند از: کرد:

  • آزمون وبر
  • آزمون رینه

آزمون وبر

در آزمون وبر، پس از به ارتعاش درآوردن دیاپازون، متخصص شنوایی شناسی، آن را بر روی پیشانی شما و یا دندانهای جلویی، به مدت 4 ثانیه با یک فشار نسبی قرار می دهد و از شما سوال می شود که صدا را در چه منطقه ای احساس می کنید. (وسط سر، گوش راست، گوش چپ و یا هر دو گوش). نتایج حاصل از آزمون دیاپازونی وبر بصورت زیر است:

  • در شنوایی نرمال، صدا توسط هر دو گوش بطور یکسان احساس شود.
  • در کم شنوایی انتقالی، صدا در گوشی که دچار اختلال است، بهتر شنیده می شود
  • در کم شنوایی حسی – عصبی، صدا در گوشی که شنوایی طبیعی دارد، بهتر شنیده می شود.

آزمون رینه

در آزمون رینه، دیاپازون مرتعش بطور متناوب جلوی کانال گوش و سپس بر روی استخوان پشت گوش (ماستوئیدی) قرار داده می شود تا صدای آن هم از طریق هوا و هم از طریق استخوان توسط شما احساس شود. در واقع اساس آزمون دیاپازونی رینه، مقایسه مدت زمان شنیده شدن صدا از طریق انتقال هوایی و استخوانی است. نتایج حاصل از آزمون رینه بصورت زیر است:

  • در شنوایی نرمال، مدت زمان شنیده شدن صدا از راه هوایی دو برابر مدت زمان شنیده شدن صدا از راه استخوانی است.
  • در کم شنوایی انتقالی، مدت زمان شنیده شدن صدا از طریق راه استخوانی، بیشتر از راه هوایی است.
  • در کم شنوایی حسی-عصبی، مدت زمان شنیده شدن صدا از راه هوایی بیشتر از راه استخوانی است ولی این مدت زمان دو برابر نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس بگیرید